Hoe ver staat België?
Vooruitzichten
In 2002 was het ‘Oude Europa’, toen slechts met 15 lidstaten, op de goede weg: de totale uitstoot van broeikasgassen was gedaald met 2,5% ten opzichte van 1990. Deze daling werd bevestigd door een enquête, uitgaande van de Vlaamse overheid. In de zomer van 2003 werd deze enquête uitgevoerd bij 1000 Vlaamse gezinnen. Het doel van deze enquête was om te peilen naar het energiezuinig gedrag en het energiebewustzijn van de gemiddelde Vlaming. In vergelijking met enquêteresultaten van 1998, was er dus een duidelijke vooruitgang: mensen beweren meer belang te hechten aan energiebesparing en de doelstellingen van het protocol. Bovendien ligt de kennis van de energiebesparende maatregelen duidelijk hoger, waardoor er een minieme verlaging van het energieverbruik werd vastgesteld.
Maar deze daling van 2.5% was slechts een derde van wat er gerealiseerd zou moeten worden in Europa, namelijk een reductie van 8% ten opzichte van 1990. Verschillende lidstaten, waaronder België, zijn dus nog ver verwijderd van hun nationale reductiedoelstelling. België haalde immers de nationale reductie van 5% tegen 2000 ten opzichte van 1990 niet. De uitstoot van koolstofdioxide steeg juist met 4%.
De vooruitzichten worden steeds somberder: in mei
2003 bleek uit een studie van de Europese Commissie dat de uitstoot van CO2 in
de Europese Unie zal stijgen met 18% tegen 2030 ten opzichte van 1990. Niet
alleen voor de Europese Unie, maar ook voor België ziet de toekomst er niet
rooskleurig uit: deskundigen voorspellen in ons land een stijging van de
uitstoot van broeikasgassen van 6,5% tussen 1990 en 2010. Bij dit cijfer is er
reeds rekening gehouden met de extra maatregelen uit het Nationaal Klimaatplan.
Als deze experts het bij het rechte eind hebben, dan loopt het verschil met de
Kyotodoelstelling op tot maar liefst 14% (namelijk 7,5% + 6,5%)! Dit betekent dat er aanvullende
instrumenten en maatregelen nodig zijn om de doelstelling te halen, aangezien
de bestaande en reeds geplande maatregelen niet zullen volstaan.
Volgens vele zal België het niet halen en dus ook Vlaanderen niet. In
Vlaanderen zelf is immers de CO2-uitstoot in 2000 gestegen met 13% ten opzichte
van 1990. De bestaande maatregelen die vastgelegd werden in het Vlaams
Klimaatbeleidsplan zullen ook in Vlaanderen niet voldoen en vertegenwoordigen
slechts 65% van de te bereiken doelstelling. Ook in Vlaanderen zijn aanvullende
maatregelen dus noodzakelijk.
Naar de toekomst toe is het dus uiterst belangrijk om het
energiebewustzijn en de energiebesparende maatregelen verder te laten toenemen
en doordringen bij de bevolking. Dit zou vooral gebeuren door middel van
voorlichting en fiscale stimuli.