Mogelijkheden om aan het Kyoto-protocol te voldoen

België kan op 2 manieren aan de Kyoto-doelstellingen voldoen. We kunnen er zelf voor zorgen dat onze emissies dalen of we kunnen emissierechten aankopen in het buitenland. Dit laatste houdt in dat België (het donorland) investeert in projecten die de emissie doen dalen in een ander land (gastland) in ruil voor emissiekredieten. Wanneer België er dus voor zorgt dat de emissie in een ander land wordt teruggedrongen met een bepaalde hoeveelheid, mag België deze hoeveelheid optellen bij haar eigen emissiequotum.

1) Daling van de emissie

*In de drie gewesten van België

De emissierechten die aan België toegestaan worden door het protocol van Kyoto, worden verdeeld over de 3 gewesten. De gewesten zijn er zelf verantwoordelijk voor om dit protocol na te leven.

Op 8 maart 2004 werden de emissierechten als volgt toegewezen:

Waals Gewest: moet de emissies van 1990 verminderen met 7,5 %. Dit komt neer op een maximale uitstoot van 50,23 Mton Co2-eq.

Vlaams Gewest: moet de emissies van 1990 verminderen met 5,2 %. Dit komt neer op een maximale uitstoot van 83,37 Mton Co2-eq.

Brussels Hoofdstedelijk Gewest: mag de emissies van 1990 vermeerderen met 3,475 %. Dit komt neer op een maximale uitstoot van 4,13 Mton Co2-eq.

Dit betekent dat in totaal meer broeikasgassen mogen worden uitgestoten (137,73 Mton CO2-eq) door de gewesten dan eigenlijk toegelaten is aan België (135,27 Mton CO2-eq).

De federale overheid zal dit verschil compenseren door de aankoop van emissierechten op de internationale markt (zie verder)

*Federaal

Naast het verminderen van de emissie per gewest, zal de federale overheid ook een aantal maatregelen nemen die moeten leiden tot een emissiereductie van minimaal 4.800.000 ton CO2-eq per jaar in de periode 2008-2012. Deze maatregelen zullen jaarlijks geëvalueerd en aangepast worden, indien de economische groei hoger blijkt dan verwacht.

De huidige uitstoot is nu nog ongeveer 14,03 miljoen ton CO2-eq per jaar te hoog.De federale maatregelen in het Nationale Klimaatplan zouden moeten leiden tot een reductie per jaar van 4,8 miljoen ton CO2 - eq emissies, wat neerkomt op 34,2 % van het teveel aan uitstoot.De federale aankopen van emissierechten zijn goed voor 2,46 miljoen ton CO2 eq per jaar, dit is 17,5 % van het teveel aan uitstoot.

Dit betekent dus dat de federale overheid zal proberen 51,7% van het overschot aan uitstoot weg te werken.

2) Aankoop van emissierechten

Er zijn 3 manieren die gebruikt kunnen worden voor de aanschaf van emissierechten in het buitenland:

-Joint Implementation
-Clean Development Mechanism 
-International Emissions Trading

Tot eind 2007 zal de federale overheid uitsluitend gebruik maken van Joint Implementation en het Clean Development Mechanism.

Deze mechanismen steunen op het investeren in projecten waarbij effectieve emissiereducties worden gerealiseerd in het buitenland. Wanneer dit toegepast wordt in geïndustrialiseerde landen, heet dit Joint Implementation, in ontwikkelingslanden heet dit Clean Development Mechanism.

De projecten worden geselecteerd door een technisch comité, op basis van hun duurzaamheid en hun kostprijs. Om deze projecten te financieren, zal men gebruik maken van het zogenaamde Kyoto-fonds.

Na eind 2007 zal dan geëvalueerd worden of de middelen in het Kyoto-fonds volstaan om de emissierechten via Joint Implementation en Clean Development Mechanism aan te kopen. Indien blijkt dat het Kyoto-fonds te beperkt is voor de federale doelstelling, dan kunnen er emissierechten aangekocht worden via International Emissions Trading. Dit houdt in dat een land met een overschot aan emissierechten, emissierechten kan verkopen aan een land met een tekort aan emissierechten.


Terug naar hoofdmenu