Schaal van Saffir en Simpson

In 1969 werd er door bouwkundige Herbert Saffir, gespecialiseerd in stormschade aan gebouwen, en Bob Simpson, directeur van het National Hurricane Centre, een schaal opgesteld om een inschatting te kunnen maken van de mogelijke schade die een orkaan zal aanrichten.  Meteorologen gebruiken de schaal van Saffir en Simpson om orkanen naar hun kracht in te delen. Met de schaal van Saffir en Simpson kunnen meteorologen een onderscheid maken tussen zwakke orkanen en verwoestende orkanen en kunnen ze een beter zicht krijgen op de schade die orkanen zullen teweegbrengen.

Orkanen worden volgens de schaal van Saffir en Simpson ingedeeld in vijf categorieën.
Een orkaan van categorie 2, 3, 4 en 5 is respectievelijk 10, 50 100 en 250 maal zo verwoestend als een zwakke orkaan van categorie 1.

Categorie 1: zwak: windsnelheden tussen 118 en 152 kilometer per uur.
                    een stormvloed die 1,2 tot 1,6 meter boven normaal is.
                    Lichte schade.
Categorie 2: matig: windsnelheden tussen 153 en 176 kilometer per uur.
                    een stormvloed die 1,7 tot 2,5 meter boven normaal is.
                    Dak- en vensterschade, belangrijke schade aan bomen en gewassen.
Categorie 3: krachtig: windsnelheden tussen de 177 en 208 kilometer per uur.
                    een stormvloed die 2,6 tot tot 3,7 meter boven normaal is.
                    Grote schade met uitgebreide vernielingen aan gebouwen.
Categorie 4: zeer krachtig: windsnelheden tussen de 209 en 248 kilometer per uur.
                    een stormvloed die 3,8 tot 5,4 meter boven normaal is.
                    Daken worden weggeblazen, veel waterschade en schade aan gebouwen.
Categorie 5: verwoestend: windsnelheden groter dan 248 kilometer per uur.
                    een stormvloed die meer dan 5,4 meter boven normaal is.
                    Vrijwel alles wordt weggeblazen, grote schade aan gebouwen en infrastructuur,
                    overstromingen.

                    Voorbeelden: Gilbert in 1988, Andrew in 1992, Mitch in 1998, Ivan in 2004, Katrina,
                    Rita en Wilma in 2005.


De hoeveelheid schade op een bepaalde plaats hangt trouwens af van verschillende factoren. Zo hangt het bijvoorbeeld af van: de afstand tot het gebied met de hoogste windsnelheden, open of beschutte ligging, de bouwvoorschriften ter plekke, begroeiing van het landschap en of er al dan niet overstromingen optreden.

Er is geen verband tussen de omvang van een tropische cycloon en de verwoestende kracht. Zo was, bijvoorbeeld, de zeer krachtige orkaan Andrew uit 1992, categorie 5 op de schaal van Saffir en Simpson, qua omvang betrekkelijk klein.

De windsnelheden van orkanen worden door het National Hurricane Center in de V.S. gegeven als de gemiddelde windsnelheid in 1 minuut. Op de Schaal van Beaufort heeft een orkaan kracht 12, maar voor die schaal wordt meestal de gemiddelde windsnelheid in 1 uur genomen.

Terug naar top