He is een pact dat een aantal regeringen
gesloten hebben op de VN-conferentie in 1997 in het Japanse Kyoto. Het Kyoto
Protocol is het enige internationale akkoord met bindende doelen om de uitstoot
van broeikasgassen te verminderen. Het akkoord is het enige gereedschap voor regeringen
om het probleem van klimaatverandering aan te pakken. Het Kyoto Protocol
verplicht de rijke landen om tussen 2008 en 2012 wereldwijd 5,2 procent minder
broeikasgassen uit te stoten ten opzichte van het niveau in 1990. Elk land is
verplicht om een individueel doel te halen. Zo moet bijvoorbeeld Japan de
uitstoot van broeikasgassen met 6 procent en de EU met 8 procent reduceren.
Binnen Europa heeft Nederland een individuele doelstelling van 6 procent.
Sommige zuidelijke landen zoals Spanje en Portugal mogen meer uitstoten dan
andere landen, als Duitsland en Engeland. De individuele doelstellingen zijn
bepaald op basis van de uitstoot van broeikasgassen in het verleden.
Het Kyoto Protocol wil dus de uitstoot of emissies van broeikasgassen afremmen. Die gassen vangen de warmte in de atmosfeer van de aarde en doen zo de temperatuur op aarde stijgen, met alle vervelende gevolgen vandien. Het uiteindelijke doel van het Kyoto Protocol is om de concentraties van deze stoffen in de atmosfeer te stabiliseren. Hiermee wil men de menselijke beïnvloeding van het klimaat beperken.
Eerder hadden een aantal regeringen al een akkoord gesloten om de opwarming van de aarde aan te pakken op de "Top van de Aarde" in Rio de Janeiro in 1992. Dit verdrag kreeg de naam Klimaatverdrag. Het Kyoto Protocol is daar een vervolg op (of een uitbreiding ervan) en het eerste bindende wereldwijde akkoord om de broeikasgassen te verminderen.